Germa Dings, die samen met haar man Ton inmiddels 25 jaar Zorgboerderij Asselterhof in Asselt bij Roermond runt, zegt dat CLZ veel werk uit handen heeft genomen. Op hun zorgboerderij komen kinderen vanaf 7 jaar met verschillende problematieken en volwassenen met een verstandelijke beperking of psychiatrische problematiek.
Vanaf het begin van CLZ zijn de Limburgse zorgboeren lid. In de tijd dat ze begonnen met de zorgboerderij was het nog een onbekend fenomeen. ‘Mensen dachten dat het een bedrijf was waar je zieke dieren kon komen aaien’, vertelt Dings.
Het idee om een zorgboerderij te beginnen ontstond dankzij cliënten van Daelzicht waar Dings destijds werkte. ‘Ik nam cliënten mee van de zorginstelling naar onze boerderij. Hoe lekker een koekje bij de koffie ook was, de riek was belangrijker dan het koekje. Ze wilden naar de stal.’
oen Dings als enige de zorgworkshop van Waardevol Cultuur Landschap volgde, was het voor haar duidelijk: ze wilde een zorgboerderij beginnen. ‘Niemand was bij de workshop bekend met de zorg. Maar de eerste stap had ik daar gezet. Ik dacht: ik zet zelf de volgende stappen. Ik bijt me erin vast.’
De ondernemer stapte daarmee ook een onbekende wereld in. ‘Wat voor dagtarief reken je bijvoorbeeld. Het was nattevingerwerk. Ik moest het allemaal zelf uitzoeken en met de gemeente om tafel voor de aanbesteding.’
Intensieve trajecten
Met de komst van CLZ is dat veranderd. ‘De eerste jaren lag de focus van CLZ vooral op de samenwerking met de gemeenten’, vertelt bestuursvoorzitter Sebastiaan van der Flier van CLZ. ‘Met collega-zorgaanbieders zaten we veel aan ontwikkeltafels om gezamenlijk met de gemeenten invulling te geven aan de nieuwe manier van werken. Dit waren intensieve trajecten die niet altijd soepel liepen vanwege tegenstrijdige belangen. Iedereen was zoekende, zo ook CLZ als nieuwe organisatie.’
Het zorglandschap stond niet stil. Er kwam steeds meer belangstelling voor zorgboerderijen, ook vanuit de agrarische tak. ‘Zorgboeren zaten over het algemeen in onderaanneming van grote zorgaanbieders of leverden zorg via het persoonsgebonden budget’, zegt Van der Flier.
Niet zomaar konijntjes aaien
Zorgboerin Dings merkt dat ook op: ‘Die zorgboerderijen zijn op een andere manier ontstaan. Wij zijn vanuit het agrarische begonnen. Die doelstelling willen we ook behouden. Het geeft een andere werkdruk en sfeer. Er zijn een echte boer en boerin aanwezig en voor cliënten is het echt werk en niet zomaar konijntjes aaien.’
Iedereen, ongeacht niveau of vaardigheid, kan volgens Dings meedoen aan een stukje boerderijwerk. ‘Ze gaan met een zinvol gevoel naar huis. Ze zeggen weleens als ze gaan: ‘Ik heb hard gewerkt.’ Daarom willen we de agrarische doelstelling houden.’
Dings merkt dat bij zorgboeren veel taken bij elkaar komen. ‘Bij een zorginstelling heb je afdelingen zoals hr en financiën. Bij zorgboeren komt alles bij elkaar, hoewel het minder uitgebreid is dan bij een zorginstelling.’
Van der Flier geeft aan dat alle taken van CLZ zijn gericht op het faciliteren of ontlasten van de leden, zodat zij de best mogelijk zorg kunnen leveren aan de deelnemers. ‘Het is heel fijn dat zaken uit handen zijn genomen’, vindt Dings.
CLZ heeft er volgens de zorgboerin voor gezorgd dat alles meer gestroomlijnd en gekaderd is. Ook kwam er een kwaliteitssysteem. ‘De coöperatie is uitgegroeid tot een professionele zorgaanbieder die Limburgbreed zorgboeren ondersteunt waar nodig’, geeft Van der Flier aan.
